Βασίλης Καρράς & Κωνσταντίνα – Το Δηλητήριο

Τρέμω στην ιδέα πως θα σε χάσω,
δεν υπάρχει τρόπος να σε ξεχάσω,
δεν το βάζω κάτω θα πολεμήσω,
να σε κρατήσω,
Πρέπει να σε κάνω να καταλάβεις,
πως θες το τέλος μια αγάπης μεγάλης,
τα όνειρα μας θέλεις να τα προδώσεις,
θα μετανιώσεις,Ναι,
είχα γίνει θυσία,
μα από σένα καμία,
λέξη για ευχαριστώ,
Ναι,
μ’ έβλεπες σαν εχθρό σου,
μα ήμουν ο άνθρωπος σου,
και θα είμαι όσο ζω,

Δώσε μου τώρα να πιω,
πλάι σου να σκοτωθώ,
το δηλητήριο που κράτησες για μένα,
Δώσε μου τώρα με μιας,
τον πόνο μιας μαχαιριάς,
να μου θυμίσεις πόσο υπέφερα για σένα,

Θέλω να θυμάσαι πάντοτε κάτι,
επικίνδυνο παιχνίδι η αγάπη,
στη παγίδα που ετοιμάζεις θα πέσεις,
και θα πονέσεις,

Που,
πες μου που έχω φταίξει,
και δε μ’ έχεις πιστέψει,
πως πολύ σ’ αγαπώ,

Δώσε μου τώρα να πιω,
πλάι σου να σκοτωθώ,
το δηλητήριο που κράτησες για μένα,
Δώσε μου τώρα με μιας,
τον πόνο μιας μαχαιριάς,
να μου θυμίσεις πόσο υπέφερα για σένα,

Δώσε μου τώρα να πιω,
πλάι σου να σκοτωθώ,
το δηλητήριο που κράτησες για μένα,
Δώσε μου τώρα με μιας,
τον πόνο μιας μαχαιριάς,
να μου θυμίσεις πόσο υπέφερα για σένα,

Δώσε μου τώρα να πιω,
πλάι σου να σκοτωθώ,
το δηλητήριο που κράτησες για μένα,
Δώσε μου τώρα με μιας,
τον πόνο μιας μαχαιριάς,
να μου θυμίσεις πόσο υπέφερα για σένα.